Политички комуникации
Опис на предметот
Овој предмет се занимава со идеите за моќта на комуникациите и начините на кои различните политички актери ја користат таа моќ. Во него се испитува како овие актери ги користат медиумите во политичките комуникации, употребата на анкети, петиции и испитувања на јавно мислење, улогите на новинарството и односите со јавноста и популистичката комуникација, особено за време на изборите.
Што ќе научиш
- Ќе умееш критички да ја процениш улогата на комуникацијата во националната и меѓународната политика;
- Ќе ги разбереш односите меѓу политичките чинители, медиумите и граѓаните во формирањето и донесувањето одлуки;
- Ќе ги знаеш комуникациските алатки што ги користи одреден политички чинител, како да ги презентираш на другите и да му дадеш предлози на тој актер како да ја применува политичката комуникација.
Како ќе се усовршиш
Студирај предмет по предмет, преку индивидуално учење и во тимска работа на реални ситуации, под менторство од реномирани професори од Македонија и странство. Ако обврските не ти дозволуваат да следиш редовна настава, учи во виртуелната училница на ИКС во секое време и од кое било место.
Литература
McNair, Brian. (2018) An introduction to political communication (5th edition). London: Routledge Taylor & Francis
Hill, S. J., Lo, J., Vavreck, L., & Zaller, J. (2013). How Quickly We Forget: The Duration of Persuasion Effects From Mass Communication. Political Communication, 30(4)
Gilliam Jr, F. D., & Iyengar, S. (2000). Prime suspects: The influence of local television news on the viewing public. American Journal of Political Science
Anstead, N., & O’Loughlin, B. (2015). Social media analysis and public opinion: The 2010 UK General Election. Journal Of Computer-Mediated Communication, 20(2)
Leeper, T. J., & Slothuus, R. (2014). Political parties, motivated reasoning, and public opinion formation. Political Psychology, 35(S1)
Davies, N. (2009). Flat Earth news: an award-winning reporter exposes falsehood, distortion and propaganda in the global media. London: Vintage
Scammell, M. (2007). Political brands and consumer citizens: The rebranding of Tony Blair. The Annals of the American Academy of Political and Social Science, 611(1)
Street, J. (2004). Celebrity Politicians: Popular Culture and Political Representation. British Journal Of Politics & International Relations, 6(4)
Negrine, R., (2008) The Transformation of Political Communication. Basingstoke, Hants: Palgrave Macmillan.
Reinemann, C. et al. (2016) “Chapter 2 Populist Political Communication: Towards a Model of Its Causes, Forms, and Effects” in Populist Political Communication in Europe. Routledge
Oliver, J. E., & Rahn, W. M. (2016). Rise of the Trumpenvolk: Populism in the 2016 Election. The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science, 667(1), 189-206.
Olins, W. (2005) “Chapter 9 Making a National Brand” in The new public diplomacy. soft power in international relations. Basingstoke [UK]; New York : Palgrave Macmillan
Wheeler, M. (2011). Celebrity diplomacy: United Nations’ Goodwill Ambassadors and Messengers of Peace. Celebrity Studies, 2(1)
Yarchi, M (2016) “Terror Organizations’ Uses of Public Diplomacy: Limited versus Total Conflicts”, Studies in Conflict & Terrorism